کِی؟
کِی ...................................................... When
در زندگی پر سرعت و پرتلاطم زندگی امروز، بدون مطالعه و با آزمون خطا نمی توان به این کارزار پرتلاطم و پرسرعت که فرصت چندانی برای اشتباه در آن وجود ندارد، پرداخت. در این زمینه مطالب زیادی با موضوعیت “چطور – How” جمع آوری و پرداخته شده اما به موضوع مهم “کِی – When” چنان پرداخته نشده است.
برای همه ما پیش آمده که در موقعیت های مختلف زندگی به این نتیجه رسیدیم که ای کاش “زمان مناسب تری” را برای آن انتخاب می کردیم!
این “چه زمانی” فقط منعطف به بهترین زمان برای سرمایه گذاری یا بهترین زمان برای تصمیمات کلان و مهم نیست بلکه منعطف به لحظه لحظه زندگی همه ماست. اینکه چه نوع کاری را در چه زمانی از روز انجام دهیم.
چندی پیش در یک جلسه کاری باید مطالب مهمی را در رابطه با تعریف و توجیح همه جانبه ساخت یک ساختمان جدید برای یک شرکت تولیدی بزرگ را ارائه می دادم؛ بیش از یک ماه به مطالعه همه جانبه موضوع پرداختم، پارامترهای مختلف را شناسایی و بررسی دقیق کرده بودم. یک فایل ارائه عالی حاوی نمودارها و شاخص های اصلی آماده کرده بودم. روز ارائه فرا رسید و من با هزار و یک زحمت و سختی جلسه رو به سمت مطلوب مدیریت کردم! اما بعد از جلسه از خودم پرسیدم “چرا اینقدر سخت؟“
شروع کردم به بررسی اوضاع، از پارامترهایی مثل مطالعه و بررسی های لازم و فایل ارائه تا سطح اعتماد به نفس و تکنیک های مذاکره و چندین پارامتر دیگر! همه چیز در سطح مطلوب و عالی بود اما در جلسه، انگار من اصلا در دنیای دیگری سیر می کردم!!! شروع کردم به مقایسه این جلسه با جلسات مشابه و بعضا سخت تر… به یک نتیجه عجیب رسیدم؛ “ساعت برگزاری جلسه” بله زمان برگزاری این جلسه در بازه ای از زمان بود که اصطلاحا به اون “دوره افول” گفته می شه.
شاید باورنکردنی باشد اما طبق تحقیقات اخیر در زمینه اشتباهات پزشکی، احتمال اینکه دوز اشتباه مواد بیهوشی به بیمار تزریق شود در بعد از ظهرها 30 درصد بیشتر از صبح هاست! اما سوال این است آیا می شود تمام عمل های جراحی را به صبح منتقل کرد تا تیم درمانی در دوره افول خود نباشند؟! قطعا ممکن نیست…
امروزه یکی از مهمترین پارامترها در مدیریت منابع انسانی (در مقیاس کلان) و مدیریت فردی (در مقیاس خرد) بررسی ریتم بازدهی و عملکرد، در دوره های زمانی مختلف است. احتمالا افرادی را در اطراف خود داریم که در ساعات اولیه صبح پرانرژی هستند و با نزدیک شدن به ساعات میانی و پایانی روز از انرژی آنها کاسته می شود؛ در مقابل افرادی که اساسا در ساعات پایانی روز و شب در اوج انرژی خود هستند. پس این نوع شناخت، هم در سطح سازمانی و هم در سطح فردی بسیار حائز اهمیت است چرا که با این شناخت می توان به “رفتار مناسب در زمان مناسب” رسید. شناخت این مهم که در چه زمانی چه کاری را انجام بدهیم، یا در چه زمانی چه وظیفه ای را به چه کسی واگذار کنیم، موجب بهبود عملکرد و افزایش راندمان می شود.
تحقیقات نشان دهنده آن است که مهمترین دوره افولی که افراد دچار آن می شوند حوالی ظهر و اوایل بعد از ظهر درست در زمان صرف ناهار است. بعد از آن با گذشت چند ساعت و نزدیک شدن به شب مجددا به سطح انرژی افزوده میشود. اما چطور دوره افول را به حداقل کاهش دهیم و درگیر آن نشویم؟
1- زمان ناهار
در علم نوین مدیریت منابع انسانی مقوله تخصیص ساعت مناسب برای صرف ناهار و استراحت بسیار حائز اهمیت است. این مهم بررسی های اخیر منابع انسانی برخی شرکت های بزرگ امریکایی، نمود واضحی داشت؛ در این بررسی، کارمندهایی که زمان صرف ناهار مناسبی نداشتند و یک ناهار مختصر پشت میز خود میل می کردند (احتمالا برای تخصیص زمان بیشتر به کار) نه تنها از دوره افول خارج نمی شدند، بلکه بازده کاری آنان به شدت کاهش می یافت. در مقابل، افرادی که زمان مناسبی را برای صرف ناهار و معاشرت با سایرین در محل دیگری به غیر از محل کار تخصیص می دادند، تا حد زیادی به انرژی و بازدهی اول صبح برمی گشتند.
2- نپوچینو
خیلی ها بر این باور هستند که خواب عصرگاهی موجب بدخلقی و حال بد می شود. اما تحقیقات روش جدیدی را برای یک چُرت مرغوب ارائه کرده. بر این اساس توصیه می شود به هیچ عنوان مدت زمان خواب بیش از 20 دقیقه نباشد. همچنین پیش از خواب مقداری قهوه میل شود.
جذب کافئین و ورود آن به خون نیز حدودا 20 دقیقه طول می کشد. به این صورت هم زمان با بیدارشدن کافئین تاثیرخود را در بدن نشان داده و موجب افزایش سطح انرژی و هوشیاری می گردد.
زمان گران ترین دارایی هر انسان است. بررسی چرا و چگونگی هرکار بسیار مهم است اما اگر زمان درست برای آن انتخاب نشود قطعا نتیجه مطلوبی حاصل نخواهد شد. در کنار تمام این گفته ها، یک علم بارز تعیین کننده است و آن چیزی جز “شناخت” نیست. نه تنها گام برداشتن در مسیر موفقیت بدون شناخت خود میسر نیست، بلکه مدیریت نیروی انسانی نیز مستلزم شناخت دقیق یک به یک نیروها، برای بکارگیری شخص مناسب برای وظیفه مناسب می باشد.
به هرحال حفظ آمادگی و همیشه در اوج بودن بسیار دشوار است اما در جهان امروز با این روند تکرار ناپذیر، چاره ای جز این وجود ندارد.
میلاد باری پور
مطالب زیر را حتما مطالعه کنید
خلاصه کتاب اصول اساسی
خلاصه کتاب عادت های مربیگری
مقایسه ویرایش چهارم و پنجم مبحث 12 مقررات ملی ساختمان
تعویض ناظر در کمیته داوری سازمان نظام مهندسی
دریافت جریمه به جای تخریب بنا
دیدگاهتان را بنویسید